احساس افتخار مهران آتشواو موزیک , رسانه پخش موسیقی آنلاین

  • 11,102 نگاه
  • 0 دیدگاه

مهران آتش در یادداشتی به دوستش موفقیت ورزشی او را تبریک گفت

متن یادداشت مهران آتش

دوست عزيزم دكتر شهریار عطاريانى موفق شد به نوك قله كليمانجارو صعود كنه.
متن زير دستخت خودشه😅 كه خوندنش خالى از لطف نيست.

.
.عزيزانم،
هفته پيش من موفق شدم قله كيليمانجارو كه بلندترين كوه قاره آفريقا و بلندترين تك كوه دنيا هست را فتح كنم.
ارتفاع اين كوه پنج هزارو هشتصدو نودو پنج متر هست.
پنج روز و نيم كوهنوردى به سوى قله و يك روز و نيم از كوه پايين اومدن، جمعا هفت روز كوهنوردى.
كار بسيار مشكل و خسته كننده اى بود.
هم از لحاظ نيروى بدنى و هم از لحاظ روحى و فكرى.

از سرماى شديد تا كمى اكسيژن در ارتفاع بالا، تا نداشتن آب، برق، جاى خواب درست حسابى، غذاى درست حسابى، دسترسى به دوش و توالت تميز و …..
و از همه بدتر نداشتن خط مبايل، اينترنت و واى فاى.

از بدشانسى روز دوم هم در ارتفاع دوهزارو هشتصد مترى، تب چهل درجه ناجورى كردم
و نگران بودم كه از رسيدنم به قله كوه جلوگيرى كنه ولى خداروشكر، با دارو و استراحت روز بعدش حالم بهتر شد.

دليل اصلى تصميمم براى انجام يه همچين حماسه اى، جمع كردن خيريه بود.

سازمانى به اسم “بريج تو اِيد” كه در تانزانيا،
تسحيلات دستدرسى به اورژانس بيماريهاى دهان و دندان براى بچه ها و خانواده هاى فقير آفريقايى را ارائه ميكنه.
هدفم اين بود كه به ازاى هر يك متر ارتفاعِ كوه،
يك پوند انگليسى جمع كنم كه جمعا ميشد پنج هزارو هشتصدو نودو پنج پوند.

استقبال خانواده ام، آشنايان و مريضهايم انقدر عالى بود
كه تا كنون حدود مبلغ شش هزارو پونصد پوند (تقريبا سيو چهار ميليون و شيشصدو چهل هزار تومن)
براى اين خيريه جمع آورى كردم
كه باعث خوشحالى خيلى زياد هست.

اميدوارم اين پول جون خيلى هارو نجات بده و كمك به علاج بيماران زيادى بشه.
بخاطر رسيدن به همين هدف و محبتهاى همه اين عزيزان بود
كه انگيزه رسيدن به بالاى قله در وجودم بيشتر و بيشتر شد.
قاطعانه و مصمّم، با تمام مشكلات بدنى و روحى مبارزه كردم
و بالاخره صبح چهارشنبه چهارم اكتبر دوهزارو هفده ساعت شیشو نيم صبح
به ارتفاع پنج هزارو هشتصدو نودو پنج متر رسيدم
و شاهد قشنگترين طلوع خورشيدى بودم كه تا به حال ديده بودم.

ايستادن در اون ارتفاع، بر بلندترين قله آفريقا و يا به عبارتى سقف آفريقا غرور خيلى خاصى به من دست داد.
همينطور كه به پايين كوه نگاه ميكردم، بالاى ابرها،
بالاى همه كوه هاى ديگرى كه در دور و نزديك مشاهده ميشدند،
احساس ميكردم بالاترين نقطه كره زمين هستم و وجودم مملو از شوق و سرور از اين موفقيت و پيروزى بود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *