اعلان‌ها
بزرگان تحمل یکدیگر را ندارند/۳۰۰ آهنگ دارم که از هیچکدام پول درنیاورده‌ام
سامان احتشامی می‌گوید: سرمایه‌گذاران و مشاهیر موسیقی تحمل یکدیگر و نظرات هم را ندارند پس با وجود صنف بازهم نمی‌توانند دور هم جمع شوند و از هر موقعیتی برای سرکوب هم استفاده می‌کنند.
سامان احتشامی (نوازنده پیانو و آهنگساز) از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شد و در سایه توجهات پدرش آموزش پیانو را به شکل جدی پی گرفت تا اینکه در ۱۱ سالگی موفق به دریافت دیپلم افتخار از جشنواره موسیقی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شد. او که سال‌هاست موسیقی تدریس می‌کند؛ درباره وضعیت موسیقی و آموزش آن می‌گوید: افرادی که وارد دانشکده موسیقی می‌شوند دو دسته هستند یا به خاطر پول و پارتی وارد می‌شوند یا به دلیل علاقه وارد این رشته می‌شوند اما از آنجا که بعد از فارغ‌التحصیلی بازار کار برای این افراد وجود ندارد؛ همه معترض هستند و به آن ایراد می‌گیرند. چون هیچ ارگانی از موسیقی و فارغ‌التحصیلان آن حمایت نمی‌کند.
او با بیان اینکه در ایران نمی‌توان از هنر درآمدزایی داشت، ادامه داد: معتقدم کسانی که در ایران کار هنری می‌کنند برای دل‌شان و به خاطر علاقه شخصی کار می‌کنند چراکه در ایران اقتصاد هنر معنا ندارد اما در دنیا به دلیل رعایت قانون کپی‌رایت هنرمند می‌تواند از هنرش استفاده کند و درآمد داشته باشد.
این هنرمند افزود: در اکثر کشورهای دنیا به دلیل رعایت قانون کپی‌رایت؛ وقتی اثری تولید و منتشر می‌شود مبلغی به حساب فرد واریز می‌شود. از همین‌رو برخی هنرمندان سرمایه‌دار در دنیا بیش از ۵ اثر ندارند اما به وسیله همان پنج اثر زندگی خود را برای همیشه تامین می‌کنند درحالی‌که در ایران به خاطر نبود کپی‌رایت؛ آهنگ‌های ما را به اسم دیگری برایمان می‌فرستند و ما هم فقط می‌توانیم تماشا کنیم. من حدود ۳۰۰ آهنگ دارم که از هیچکدامشان پول درنیاورده‌ام.
احتشامی درباره صداسازی در موسیقی و تولید انبوه موسیقی دیجیتال و الکترونیکی گفت: معتقدم امروز باید لباسی تولید شود که تا همین امروز ممکن بود عده‌ای آن را دوست داشته باشند و عده‌ای نه. طبیعی‌ست با افزایش جمعیت جامعه؛ سلایق هم زیاد و متنوع شده. پس باید برای هر سلیقه‌ای؛ موسیقی‌ای نیز داشته باشیم و بدون شک با اندکی تنوع در موسیقی؛ گوش موسیقیایی ما خراب نمی‌شود.
او با بیان این مثال که فرش ماشینی سال‌هاست که در کشور تولید می‌شود اما در تمام این مدت از ارزش فرش دستباف کاسته نشده، خاطرنشان کرد: موسیقی اصیل هر منطقه هم جایگاه خود را دارد. افرادی که موسیقی با حساب و کتاب گوش می‌دهند؛ قطعا سلایق خودشان را دارند و کسانی که موسیقی حرفه‌ای گوش می‌دهند گوش‌شان و سواد‌شان متفاوت. پس هریک می‌توانند آنچه را دوست دارند گوش دهند.
این هنرمند تاکید کرد: وقتی مخاطب نمی‌تواند ساز و نواختن آن را در تلویزیون ببیند و با آن آشنا شود؛ چگونه می‌خواهد صدای ساز را تشخیص دهد؟ وقتی مردم چیزی را نبینند؛ نمی‌توانند درباره آن قضاوت کنند. مشکل این است که صداوسیما اجازه نمایش ساز را نمی‌دهد و اگر موسیقی پخش می‌شود؛ بیشتر برای پرکردن کنداکتور برنامه است وگرنه ما اجازه نداریم در زمینه موسیقی برنامه داشته باشیم.
احتشامی ادامه داد: کنسرت رفتن نیز این روزها گران تمام می‌شود. اگر یک خانواده ۴ نفره به کنسرت برود با شام شب‌شان حدود یک میلیون تومان هزینه برمی‌دارد. این روزها خانواده‌ها دیگر برای خرید موسیقی هم هزینه نمی‌کنند فقط دانلود می‌کنند و به آنچه رایگان به دست‌شان می‌رسد، اکتفا می‌کنند.
او سپس اشاره‌ای به صنف هنرمندان موسیقی کرده و افزود: شرکت‌های موسیقی باهم جمع شد‌ه‌اند تا صنفی برای احقاق حقوق‌شان داشته باشند اما به دلیل برخی سمایل با هم دعوایشان شد و همه چیز به هم ریخت. واقعیت این است که سرمایه‌گذاران و مشاهیر موسیقی تحمل یکدیگر و نظرات هم را ندارند پس با وجود صنف بازهم نمی‌توانند دور هم جمع شوند و از هر موقعیتی برای سرکوب هم استفاده می‌کنند.
این هنرمند تصریح کرد: واقعیت موسیقی ما این است که تمام کسانی که در موسیقی کار می‌کنند با پول‌شان کار می‌کنند و اگر کسی صدای خوبی داشته باشد اما حامی یا پول نداشته باشد؛ نمی‌تواند در این فضا کار کند.
