ساسی مانکن ، اخبار موسیقی ، اخبار موسیقی ایران ، واوموزیک، vavmusic

متاسفانه «ساسی» نماینده «جامعه» است

26 اسفند 1398 3:20 ب.ظ ایران

چند روز پیش آرش نصیری یادداشتی درباره قطعه «دکتر» از ساسی نوشته بود که با چند بار خواندنش، نتوانستم از نوشتن پاسخ منصرف شوم. البته بازهم پیش از هر چیزی باید بگویم متاسفم که شاید با نوشتن این متن در نهایت باز برخی فکر کنند من قصد دفاع از ساسی را دارم، اما باید بگویم مشکل من با این جماعت از شما بیشتر است. ولی این دلیل نمی‌شود با رویکرد، دلایل و نگاه شما موافق باشم. سوالاتی درباره یادداشت شما دارم، پس من هم می‌نویسم چراکه راهی به غیر از گفت‌وگو وجود ندارد.

 

 

به گزارش اخبار موسیقی واوموزیک ، در بخش اول متنتان نوشتید با اینکه به تئوری توطئه اعتقاد ندارید اما این بار چاره‌ای ندارید که چنین فکر کنید: «باید فکر کنیم همین‌طور است. یعنی نمی‌شود یک نفر، هر کی، این‌قدر پرت از جامعه و فضای موجود باشد و این‌گونه همه را نگران کند. لابد هدف‌های دیگری پشت آن است.»

چرا همین جا توضیح ندادید که حدستان در رابطه با این توطئه چیست؟ ساسی از چه کسی خط و ربط و لابد پول می‌گیرد که فرهنگ مملکت را نابود کند؟ از دشمن؟ می‌گویید «کسی انقدر پرت از جامعه و فضای موجود» همه را نگران کرده است؟ می‌توانم بپرسم چند نفر در کل ایران نگران شدند؟ می‌توانم بپرسم چند نفر از هشتگ بیشعوری در رابطه با این قطعه استفاده کردند؟ بله درست است شاید من و شما و چند همکار و موزیسین از وجود این قطعه نگران هستیم، اما نسبت تعداد افرادی که این قطعه را گوش دادند و نگرانند به آن‌هایی که در پلی‌لیستشان ذخیره کردند چند درصد است؟ به نظرم نگران‌ها به یک دهم درصد هم نمی‌رسند. البته که آمار دقیقی ندارم اما لابه‌لای این مردم و تاکسی و مغازه و رفقایم بزرگ شدم و دو دو تا چهارتایی کردم.

در قسمت دیگری از متن نوشتید «فکر کنید که در این روزها، همه توجه‌ها به جامعه پزشکی است و همه سعی می‌کنند با آنها هم‌دلی کنند و به آنها روحیه بدهند، چرا که در صف اول مبارزه با این ویروس ناخوانده‌اند. از طرفی مدارس تعطیل است و بچه‌ها در خانه‌اند و بیکار و خانواده‌ها درگیر و نگران آموزششان و بعد، یک نفر از جامعه موسیقی، آهنگی منتشر می‌کند به نام دکتر و در آن، با زبان و بیانی سخیف و کلماتی که حتی یک ترانه ساده هم نیست، حرف‌هایی می‌زند و توصیه‌هایی می‌کند که همه جامعه فرهنگی را آشفته می‌کند.» چطور به این نتیجه رسیدید که ساسی این آهنگ را در ایام کرونایی تولید کرده؟ با یک حساب سرانگشتی می‌توان مطمئن بود که این آهنگ پیش از ایام تعطیلی مدارس ساخته شده. از منظر زننده بودن، «دکتر» کاملاً در راستای فعالیت‌های پیشین ساسی است و البته که هیچ صحبتی یا نشانه‌ای از وضعیت کنونی کشور در آن نیست؛ پس سخت می‌توان فرض کرد این قطعه با توجه به وضعیت فعلی محصلان و پزشکان تولید شده است. به هر حال حتی اگر حرفتان هم درست باشد، چیزی عوض نمی‌شود؛ چرا که او توانسته و موج‌سواری کرده، کاری که بسیاری امروز استادش هستند.

در ادامه گفتید: «او شاید می‌خواهد در پرده‌دری با امیرتتلو رقابت کند؛ اما به زعم بنده حساب او از تتلو کاملاً جدا است. مخاطبان موسیقی تتلو فرق دارند و فقط کودکان نیستند و اساساً بنیان موسیقی و ترانه او کاملاً فرق دارد و لااقل  از نظر فنی (نه فرهنگی) حرف‌هایی برای گفتن دارد و حتی شاید بیشترشان جایگاه اعتراضی هم دارند و به نوعی نقد اجتماعی هستند، گیرم با زبان و بیانی هتاکانه». چطور به این نتیجه رسیدید که مخاطبان ساسی تنها کودکان هستند؟ یعنی اگر در قسمتی از ترانه گفته شود؛ «بچه‌های توی خونه، محصلای توو خونه قول بدید حرفای دکتر (ساسی) یادتون بمونه»، تنها مخاطبان قطعه کودکان هستند؟ یعنی اگر راوی می‌گفت آهای پسران از 27 تا 32 سال اینو یادتون بمونه، دیگر مخاطبانش فقط آن‌ها بودند؟ نه، «مردم ایران» مخاطب این آهنگ هستند. همان مردمی که روی صحبت شما با آن‌ها است و باعث شدند این آهنگ میلیونی پلی شود. از طرفی می‌گویید آثار تتلو از نظر فنی (نه فرهنگی) حرف‌هایی برای گفتن دارد؛ کاش این مباحث فنی را توضیح می‌دادید که ما هم با استانداردهایی که تتلو دارد و ساسی ندارد آشنا شویم. و البته در جمله بعدی می‌گویید ترانه‌های تتلو جایگاه اعتراضی دارند و نقد اجتماعی هستند! کاش توضیح می‌دادید کدام آثار تتلو که در یک سال گذشته منتشر کرده بار اعتراضی و اجتماعی دارند؟ چرا برای نقد ساسی به تتلو مقبولیت می‌بخشید؟

در ادامه نوشتید: «اما اغلب کارهای ساسی از نظر شعر و موسیقی هم فاجعه و تکراری‌اند. ممکن است شما آهنگی برای شادی درست کنید که صرفاً تحرک برانگیزند. مثال‌ها در این مورد زیادند. آنها یک ریتم‌اند، با تنطیم خوب و اغلب بروز اما کلامشان بیشتر مِعر است و اهمیتی هم ندارد. اما این‌که در این وضعیت، کسی که قبلاً آهنگ‌های شاد منتشر کرده و آهنگ‌هایش هم متاسفانه خیلی شنیده می‌شود، آهنگی منتشر کند که ریتمش شاد و کلامش وهن همه چیز است، واقعاً یا نشانه‌ای از همان هشتگ معروف است یا ریشه در جاهای دیگر دارد. او از جاهایی خط می‌گیرد که تیشه به ریشه همه چیز بزند و گویا تیشه به ریشه همه چیز هم خورده است: به میزان دیده و شنیده شدن این آهنگ در سایت‌ها و صفحات مجازی نگاه کنید!». اگر می‌گوید ترانه‌های این آثار معر هستند و اهمیتی ندارند چطور حالا این بار اهمیت پیدا کرده است. چرا مثل بقیه آثار مبتذلی که داخل ایران تولید می‌شود با آن برخورد نکنیم و چشم نبندیم؟ چگونه می‌توان به این نتیجه رسید که اگر کسی بلد است چرندیاتی درست کند و مردم ما هم دوستش داشته باشند از جایی خط می‌گیرد؟ آقای نصیری بگذارید با روش خودتان استدلال کنم که بهتر نشان دهم استدلال اشتباه چگونه به نتیجه غلط ختم می‌شود. با تئوری توطئه در مورد نوشته شما شاید این فکر به ذهن من خطور کند که شما سال‌ها است برنامه استعدادیابی هزار صدا را مدیریت می‌کنید پس بین تهیه‌کنندگان ایرانی روابطی دارید و نمی‌خواهید آن‌ها را بر هم بزنید، پس چشمتان را به روی مزخرفات داخلی می‌بندید و اتفاقاً کسی را نشانه می‌گیرید که نه رابطه‌ای کاری با او دارید و نه هیچ‌وقت برقرار خواهد شد. خیر من این استدلال را نمی‌کنم که نتیجه اشتباه هم نگیرم.

اما در پایان چنین نوشتید: «اما در این میان رفتار مسئولانه هم کم نبود. به هر شکل او عضوی از جامعه موسیقی است و برخی از اعضای جامعه موسیقی داخل و خارج کشور به این رفتار واکنش نشان داده‌اند؛ اما متاسفانه هنوز کسی آهنگی درباره این روزها نخوانده و این آهنگ تنها آهنگ منتشر شده در این سطح از دیده شدن است. بنابراین خطاب به جامعه پزشکی و مردم نگران باید گفت که او نماینده جامعه موسیقی نیست، او آسیب جامعه موسیقی است». تعجب می‌کنم شما که همیشه در دل جامعه هستید چطور شاکیان ساسی و آنهایی که هشتگ بیشعوری زدند را جامعه پزشکی و مردم نگران میخوانید؟ نه، یک عده هنرمند، موزیسین کلاسیک، سنتی، راک، جز و چند روزنامهنگار مثل من و شما، مردم نگران نیستند. جامعه پزشکی چرا؟ مگر آنها نگران و ناراحت هستند؟ مگر با قطعات مشابه در حال شادی نیستند؟ کاش شما هم قبول میکردید ساسی نمادی از جامعه ایران است و اتفاقا جامعه را هم بهتر از من و شما میشناسد. او هم مثل بسیاری از خوانندههای پاپ داخلی، تهیه‌کننده و تیم مشاور دارد و در اتاق فکرهایشان جامعه را آنالیز میکنند تا بر اساس سلیقه عمومی قطعهای بسازند که هیت شود. بیایید بپذیریم این جامعهی ماست و اگر کسانی در رنج از این وضعیت با هم همدل هستند اقلیت محض محسوب میشوند. چه خوب که ما همدیگر را داریم و دست از کله شقی و اعتراض برنمیداریم اما لطفاً مخاطب متنتان را عوض کنید و البته استدلالهایتان را هم.

امین بانی هوای دوری