هنگامه قاضیانی در آستانه ی اولین کنسرتش
هنگامه قاضیانی بازیگر سینما، تئاتر و تلوزیون در آستانه ی نخستین کنسرتش در روزنامه سینما چنین گفت
خیال مرور عاشقانه ها هم نفس با زنان سرزمینم، مرا بر آن داشت تا تجربه ای دیگر را بیازمایم. آواز بهانه ی خوبی شد برای مرور نجواهایی که سالها در گوشمان پیچیده وبه ما رسم عاشقیت آموخته. مگر هنر چیزی جز آزمودن زندگیست؟ همان طور که سقراط آدمیان را آموخت: “زندگی نیازموده ارزش زیستن ندارد.” این بار من با تجربه آواز به آزمودن زندگی برآمدم، تا شبی را کنار بانوان ایران زمین با زمزمه عاشقانه ها سپری کنم.
موسیقی، بی واسطه تر از هر هنر دیگری، با جان آدمی پیوند میخورد و از او کسی میسازد، که رهسپار سرزمین وجود است.
پس از آزمودن خود در بازیگری، برآن شدم تا صحنه را دیگر بار تجربه کنم و این بار برای زنان هموطنم، آواز بخوانم.
سودایی که از کودکی با من بود و مرا ساعتها منتظر نگه میداشت، تا به محض تنها شدن در خانه، شروع به خواندن نغمه ای کنم و دل بسپارم به نجواهایی که در درونم جریان داشت. روز ۱۹ دی ساعت ۳ عصر در مقابل زنان ایرانی، با همراهی ارکستری که ۴ ماه درطی تمرینات روح و وجودشان بر سازها نواخته می شد، بر صحنه تالار وحدت، عاشقانه های دیرین و اکنون را خواهم خواند، با تنظیمی تازه که به هنر و سلیقه رضا تاجبخش اتفاق افتاده.
سودای من آن است که زنان سرزمینم را، از نسل های مختلف گرد هم آورم تا روح و وجودشان این بار با جادوی موسیقی جانی تازه گیرد.