اشتراک با دوستان

متن ترانه

ماه و بردار و بیار راهی نمونده تا سحر
شب و بیخیال شو که سپیده مونده پشت در
نگو تنهایی و دل راهی فردا نمیشه
تا خدا باشه عزیزم هیچکسی تنها نمیشه
غصه رو فریاد نزن که گوش لحظه ها کره
دل به جاده ها بده اینجوری خیلی بهتره
ماه شو و پر بزن دوباره تا تبلور خیالت
برو تا اون سر قاف آرزوهای محالت
ماه و بردار و بیار راهی نمونده تا سحر
شب و بیخیال شو که سپیده مونده پشت در
بذار اسمون رویا به تو پر ستاره باشه
بیا تا دوباره قلبت از گلایه ها جدا شه
بیا پر بزن دوباره تا تبلور خیالت
برو تا اون سر قاف آرزوهای محالت
غصه رو فریاد نزن که گوش لحظه ها کره
دل به جاده ها بده اینجوری خیلی بهتره
پس هر غروب تلخی یه طلوع بی نظیره
تو که خورشیدی عزیزم نباید دلت بگیره
بیا پر بزن دوباره تا تبلور خیالت
برو تا اون سر قاف آرزوهای محالت
پس هر غروب تلخی یه طلوع بی نظیره
تو که خورشیدی عزیزم نباید دلت بگیره

پویا بیاتی نگو تنهایی