اشتراک با دوستان

متن ترانه

نازی : بیا زیر چتر من که بارون خیست نکنه

می گم که خلی قشنگه که بشر تونسته آتیشو کشف بکنه

و قشنگتر اینه که یادگرفته گوجه را تو تابه ها سرخ کنه و بعد بخوره

راسی راسی ؟ یه روزی اگه گوجه هیچ کجا پیدانشه

اون وقت بشر چکار کنه ؟ من : هیچی نازی

دانشمندا تز می دن تا تابه ها را بخوریم

وقتی آهنا همه تموم بشه اون وقت بشر

لباسارو می کنه و با هلهله از روی آتیش می پره

نازی : دوربین لوبیتل مهریه مو اگه با هم بخوریم

هلهله های من و تو چطوری ثبت می شه

من : عشق من آب ها لنز مورب دارند

آدمو واروونه ثبتش می کنند

عکسمون تو آب برکه تا قیامت می مونه

نازی : رنگی یا سیاه سفید ؟ من : من سیاه و تو سفید

نازی : آتیش چی ؟ تو آبا خاموش نمی شن آتیشا

من : نمی دونم والله چتر رو بدش به من

نازی : اون کسی که چتر رو ساخت عاشق بود

من : نه عزیز دل من ‚ آدم بود

حسین پناهی گفتگوی منو نازی زیر چتر