اشتراک با دوستان

متن ترانه

میشه سنگین و بسته گلوم تو حق داری که هستی پهلوم
تو چی داری که انقد سریع پیشت قلبم میشه بستری
تو یه الماس نابی پر نوره دلت
چقد بد داره میچربه بهم زوره دلت
تو یه لحظه تا پلاکمو زدم زودی رو هم
تو تیکه پاره های قلبمو دوختی بهم
بمبه این عشقی که افتاده به جونم آتیشش تنده
این موهای مشکی چشای وحشی دلمو برده
تو لای مزه های زندگیم شیرین طعمی
یجای تو قلبم رفتی که خودت نمیفهمی
تو یه موجی که میشوره دلو تسکین دردامی
تو آخرین سلاح واسه جنگیدن با ترسامی

سهراب پاکزاد بمبه