در روزگار کم رونق موسیقی سنتی

«جهان گذران» عنوان تازه ترین اثر موسیقایی پشنگ کامکار نوازنده و آهنگساز پیشکسوت موسیقی ایرانی است که با صدای سالار عقیلی و همراهی گروه «ژاو» پیش روی مخاطبان قرار گرفت.

به گزارش اخبار موسیقی واوموزیک ، آلبوم موسیقی «جهان گذران» به آهنگسازی پشنگ کامکار، خوانندگی گروه موسیقی « ژاو » و خوانندگی سالار عقیلی منتشر شد.

«پیش درآمد»، تصنیف «نسیم» براساس دوبیتی های باباطاهر، «ساز و آواز» با اشعار فروغ فرخزاد و حافظ، «چهارمضراب افشاری»، تصنیف «جهان گذران» بر اساس رباعیات خیام، «ده ضربی افشاری»، «ساز و آواز» با اشعار فروغ فرخزاد، تصنیف «چهره گل» بر اساس رباعیات عطار و خیام قطعاتی هستند که برای این آلبوم در نظر گرفته است.

پشنگ کامکار نوازنده سنتور، ارژنگ کامکار نوازنده تمبک ، احسان امامی نوازنده عود و رباب، نیریز کامکار نوازنده تار، امین جهانگیری نوازنده سنتور، مرتضی مومنیان نوازنده تمبک و سازهای کوبه ای، سیاوش کامکار نوازنده سنتور، امیرناصر رنجبر نوازنده کمانچه، سیاوش کامکار و کمال حسینی (صدابردار گروه ژاو )، رامین پیر میکس و مستر گروه نوازندگان آلبوم را تشکیل می دهند.

پشنگ کامکار که بین سال های ۹۴ تا ۹۶ کار آهنگسازی این آلبوم را انجام داده بود، در یادداشتی برای این اثر نوشته بود: «جهان گذران با توجه به روزگار کم رونق موسیقی سنتی ساخته شد. انگیزه آن پویایی و جویایی نسل جوان و علاقه مند به این سبک از موسیقی است. این اثر با همراهی سالار عقیلی عزیز، خواننده توانمند و از همه مهم تر با اخلاق که بدون هیچ چشم داشتی مرا با صدای گرمش همراهی کرد ضبط شده است. از پیگیری و تلاشِ سیاوش عزیز و گروه جوان ژاو برای اجرای تمیز و با احساس بسیار ممنونم»

پشنگ کامکار (۳۰ آذر ۱۳۳۰، سنندج)، نوازنده سنتور، از اعضای گروه کامکارها و یکی از بنیان گذاران گروه شیدا است. وی از سن ۱۰ سالگی فراگیری موسیقی را با ساز سنتور نزد هوشنگ و حسن کامکار آغاز کرد بعد از دوران سربازی به تهران مهاجرت نمود و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران موفق به دریافت مدرک کارشناسی شد.

او به همراه پرویز مشکاتیان در سال ۱۳۵۵ در آزمون سراسری باربد، نخستین کنکور موسیقی ایران به مقام نخست سنتور نوازی نائل آمد.

این هنرمند مدت ها با گروه های «شیدا»، «کامکارها» و «دستان» همکاری داشته است. در سال ۱۳۸۱ آثارش در شورای ارزشیابی هنرمندان مورد بررسی قرار گرفت و مقام درجه یک هنری (معادل دکترا) به او اعطا شد.