متن ترانه

ز بس ندیدم ز کس محبت
شدم گرفتار رنج و محنت
گسستم از هر که آشنا شد
دو روزه عمر من فنا شد
زمانه با کس وفا نکرده
ز غم دلی را رها نکرده
دگر نمی ببنمت بباری
که گل بخندد به نوبهاری
چون من آزاده به دنیا بگذر
نقش غمت سینه خود کن تو دلبر
بپای هستی نشسته تا کی
دل غمینت شکسته تا کی
بیا طریق وفا گزینیم
ز یک دگر جز صفا نبینم
دگر دل با محبتی در زمانه پیدا نمیشود
ز مهربانی و بی ریایی نشانه پیدا نمیشود
چرا به مثل آتش، مثل آتش بگدازیم
نوای بشنواز نی، بشنو از نی بنوازیم
به غیرهسایه حق که سایه ای نیست
بقای حرمت ماست که بسوزیم و بسازیم
چون من آزاده به دنیا بگذر
نقش غمت سینه خود کن تو دلبر
بپای هستی نشسته تا کی
دل غمینت شکسته تا کی
بیا طریق وفا گزینیم
ز یک دگر جز صفا نبینیم

علیرضا افتخاری غم زمانه