متن ترانه

ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم
امید ز هر کــــس که بریـــــدیم بریــــدیم
دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشه بامی که پریدیم پریدیم
رم دادن صید خود از آغاز غلط بود
حالا که رماندی و رمیدیم رمیدیم
کوی تو که باغ ارم روضه خلد است
انگار که دیدیم ندیدیم ندیدیم
سد باغ بهار است و صلای گل و گلشن
گر میوه یک باغ نچیدیم نچیدیم
سرتا به قدم تیغ دعاییم و تو غافل
هان واقف دم باش رسیدیم رسیدیم
وحشی سبب دوری و این قسم سخنها
آن نیست که ما هم نشنیدیم شنیدیم

علیرضا افتخاری پریدم