عملکرد جالب مغز در جداسازی گفتار از ترانه

محققان دانشگاه “مک گیل” کانادا در مطالعه اخیرشان توضیح داده اند که چگونه مغز، گفتار و آهنگ را از هم جدا کرده و تشخیص می دهد.

به گزارش اخبار موسیقی واوموزیک  و به نقل از تک اکسپلوریست، گفتار و موسیقی چیزی است که مردم در سراسر جهان غالبا آنها را در ترانه های آوازی با یکدیگر درهم می آمیزند. این ترکیب حوزه های شناختی گفتار و موسیقی یک چالش برای سیستم شناختی شنوایی است. اخیرا محققان دریافته اند که چگونه شنوندگان، کلمات و ملودی ها را از یک موج صدای واحد استخراج می کنند.

از آنجا که ساختار صدا و گفتار و موسیقی با یکدیگر متفاوت است، بنابراین برای هر کدام از آنها گیرنده های مختلف قشر شنوایی چپ و راست مغز فعال می شود. اکنون یک مطالعه جدید توسط دانشگاه “مک گیل” از یک رویکرد منحصر به فرد استفاده کرده است تا فاش کند چرا این موضوع وجود دارد.

دانشمندان ۱۰۰ موسیقی ضبط شده “آکاپلا” ایجاد کردند که هر یک از سوپرانوها یک جمله را می خوانند. آنها سپس صداهای ضبط شده را در دو بعد شنیداری اساسی دینامیک طیفی و زمانی دسته بندی کردند و از ۴۹ شرکت کننده درخواست کردند تا کلمات یا کلمات هر لحنی را تشخیص دهند. این آزمایش در دو گروه انگلیسی و فرانسوی به منظور تقویت قابلیت تکرارپذیری و عمومی سازی انجام شد.

برای هر دو زبان، هنگامی که اطلاعات زمانی تحریف شده بود، به نظر می رسید شرکت کنندگان در تشخیص محتوای گفتار مشکل دارند، اما درمورد ملودی این گونه نبود اما در مقابل، وقتی اطلاعات طیفی تغییر می کردند، در شناسایی ملودی مشکل داشتند و این بار محتوای گفتار را تشخیص می دادند که این موضوع نشان داد گفتار و ملودی به ویژگی های مختلف صوتی بستگی دارد.

دانشمندان در گام بعدی نحوه پاسخ مغز به ویژگی های مختلف صدا را آزمایش کردند. برای همین، آنها مغز شرکت کنندگان را با استفاده از روش تصویربرداری اف ام آرآی یا تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی در حالی که صداها را متمایز می کردند، اسکن کردند. آنها دریافتند که عملیات پردازش گفتار در قشر شنوایی چپ و پردازش ملودیک در قشر شنوایی راست رخ می دهد.

دانشمندان سپس مشخص کردند که چگونه تخریب در هر بعد صوتی بر فعالیت مغز تاثیر می گذارد. آنها دریافتند که تخریب ابعاد طیفی تنها بر فعالیت در قشر شنوایی راست و فقط طی ادراک ملودی تاثیر می گذارد. در مقابل تخریب بعد زمانی فقط قشر شنوایی چپ و ادراک گفتار را تحت تاثیر قرار داده است. این نشان می دهد که پاسخ متفاوت در هر نوع نیمکره به نوع داده های صوتی در محرک وابسته است.
“فیلیپ آلبویی”(Philippe Albouy) ، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: دهه ها است که افراد می دانند دو نیمکره به گفتار و موسیقی به طور متفاوتی پاسخ می دهند، اما اساس فیزیولوژیکی این تفاوت یک رمز و راز باقی مانده بود که ما طی این مطالعه این معما را حل کردیم.