حشمت‌الله لرنژاد

حشمت‌الله لرنژاد در سال ۱۳۲۶ در محلهٔ علافخانه در شهر کرمانشاه به دنیا آمد.
پدر و پدربزرگ وی نیز صدای دلنشینی داشتند.
وی در سال ۱۳۴۳ در سنین ۱۷ سالگی در ارکستر رادیو کردی کرمانشاه اولین ترانهٔ خود را با شعری از برادرش، یدالله لرنژاد (شیدا کرمانشاهی) اجرا کرد و از همان زمان فعالیت رسمی خود را در زمینهٔ موسیقی کُردی آغاز کرد.
لرنژاد به سبک استادان موسیقی کردستان مانند سید علی‌اصغر کردستانی، علی مردان و طاهر توفیق گرایش داشت، و مدت‌ها در رادیو کردی کرمانشاه از تعلیمات حسن زیرک خواننده نامی کُردستان استفاده کرد.
وی در رادیو با بزرگان موسیقی منطقهٔ کرمانشاه مانند محمود بلوری، محمود مرآتی، اکبر ایزدی، سیف‌الله نادرشاهی و مسعود زنگنه مجد همکاری می‌کرد. وی علاوه بر این در ادارهٔ هواشناسی کرمانشاه کار می‌کرد و مدت ۲۵ سال کارمند این اداره بود.
سرودها و ترانه‌های حشمت‌الله لرنژاد به سبک‌های مختلف بود و تسلط کاملی در گویش‌ها و لهجه‌های کردی مانند اورامی، سورانی، گورانی، بادینانی، کرمانجی، لری و کردی کرمانشاهی داشت که در آثار وی به خوبی مشهود است.
او دلبسته و عاشق شهر و دیارش بود که این موضوع در آهنگ‌های محلی ای که در ستایش شهر کرمانشاه خوانده‌است مشهود است
او خواننده ای مردمی و محبوب بود.
وی در فن بداهه‌خوانی بسیار توانمند بود؛ چنان‌که یک بار به مناسبت دههٔ فجر برای اجرای موسیقی به پالایشگاه خانگیران سرخس دعوت شده بود و در شب اجرا پس از هماهنگی معلوم شد که گره‌ای در کار است، اما لرنژاد فوراً ابتکار به خرج داده و با بداهه‌خوانی در دستگاه شور (چپ کوک) که دستگاهی بسیار مشکل است، سرود «بهشت زندگی» را اجرا نمود، که این کار باعث حیرت خیلی از نوازندگان و تماشاچیان شد.
وی در خواندن ترانه‌های پاپ نیز مهارت کافی داشت.