
ناصر چشمآذر در ۱۰ دی ماه ۱۳۲۹ در اردبیل متولد شد و در سایه آموزشهای پدرش اسماعیل چشم آذر مراحل اولیه موسیقی را فرا گرفت.
او در کودکی ساز آکاردئون را برگزید.
در ۱۲ سالگی بههمراه پدرش وارد ارکستر آذربایجانی رادیو ایران شد و در ۱۳ سالگی جایزه ویژه موسیقی را در مقطع دبیرستانی بهخاطر نواختن آکاردئون دریافت کرد.
در ۱۷ سالگی رهبری کنسرت ترتیب داده شده در سفارت ایران در عراق را برعهده گرفت. در ۱۸ سالگی بههمراه گوگوش، سفرهای رسمی خود را آغاز نمود.
در ۲۰ سالگی برای گذراندن دوره جاز به آمریکا رفت و پس از بازگشت سرپرستی ارکستر شوی تلویزیونی پرویز قریب افشار را بعهده گرفت.
در محضر استادانی چون مرتضی حنانه، ملیک اصلانیان دورههای تکمیلی را سپری کرد.
در سال ۱۳۵۷ به مدت ۵ سال جهت تکمیل دوره موسیقی جاز و موسیقی فیلم به آمریکا مسافرت کرد.
وی از پیشگامان سازهای الکترونیک در ایران بود. «باران عشق» یکی از آثار معروف اوست.
پس از بازگشت به ایران از سال ۱۳۶۳ و با ساخت موسیقی متن فیلم «تاراج» به کارگردانی ایرج قادری فعالیت خود را در زمینه موسیقی فیلم آغاز کرد.
وی در ۹ سالگی گرفتار یک خواب و کابوس شد که تا ۱۳ سالگی ادامه داشت و خواب را برای او سخت کرده بود و خود او این خواب را اینگونه توصیف میکند که در ابتدای خواب خود را در یک اقیانوس تاریک میدیدم و چون شنا بلد نبودم با استرس از اینکه غرق شوم از خواب میپریدم تا اینکه بعد از ۵ سال به پزشک اعصاب و روان مراجعه کردم که ۱۰ عدد قرص اعصاب دیازپام به من دادن و شب اول وقتی نصف این قرص را خوردم، شب با راحتی کامل خوابیدم و تا انتهای آن اقیانوس رفتم و چاهی در آنجا دیدم که از داخل آن هفتصد رنگ با کلمه *علی علی علی… * از آن خارج میشد و از همان شب ارادتم به مولا علی بیشتر و بیشتر شد.
اولین ملودی خود را در ۱۳ سالگی ساخت و در گام لا ماژور و ر مینور بود که مشابه نغمههای شوشتری و همایون موسیقی ایرانی است.








































